Istanbul deel 1 - Het oude deel 29°

De blauwe moskee, de Grand Bazaar en vissershaven Yenikapi. Istanbul is gigantisch. We twijfelden nog of we de stad met motor of openbaar vervoer wilden verkennen maar toen we doorhadden hoe groot en hoe vol de stad was kozen we toch voor het ov. Voor kleine stukjes is een taxi handig, voor de grote stukken is de metrobus ideaal. Voor deze soort van bussen is er een middenbaan op de doorgaande wegen van de stad vrijgemaakt en met hekken afgesloten. De bussen kunnen alleen rechtdoor en rijden achter elkaar aan. Hierdoor heb je als toerist geen last van files, drukte of afslagen die je mist. Je moet alleen even door hebben waar de grote opstap punten zijn maar als je er eentje vindt kun je alle informatie makkelijk zien. We kochten een 10 rittenkaart voor zo'n zes euro en konden daar een heel stuk mee rijden. 1 rit voor de tram, 2 voor de metrobus en 3 voor de ondergrondse metro die we later op de middag gebruikten. Zelfs met de taxi en snelle metrobus was het van ons appartement naar het oude centrum nog 1,5 uur reizen. Maar eenmaal aangekomen keken we onze ogen uit! Aangezien we onderweg niks tegen waren gekomen aten we inderdaad de schaduw een tosti en fruit bij één van de kraampjes die in dit toeristische gebied eten en drinken verkopen. Het viel meteen al op dat vrijwel alle vrouwen lange kleding en vaak een hoofddoek droegen. Nadieh voelde zich wat stom daarover want omdat we misschien ook naar het strand of zwembad wilden had zij juist een korte broek aan. Hopend dat hier iets aan te doen was liepen we richting de blauwe moskee. Onderweg werden we geholpen door jongeren die als een soort vvv-medewerkers op straat mensen aanspreken en informatie geven met een handig plattegrondje. Bij de moskee zagen we al snel dat er rokken en sjaals te leen waren zodat Nadieh ook naar binnen kon. Er was een gigantische rij voor de ingang maar deze loste heel snel op. Je kunt zien dat dit elke dag zo door gaat, alles verloopt vlekkeloos. Voor de deur doet iedereen zijn schoenen uit en eenmaal binnen lopen we op een zacht tapijt met uitzicht op honderden glas in lood raampjes en bogen in het plafond. Prachtig. De sfeer is zowel toeristisch (veel mensen maken fotos) als eerbiedig (iedereen is vrij rustig en stil). We nemen wat informatie mee over het geloof en ook de rol van Jezus daarin. Verder is het binnen nog warmer dan buiten en zeker met de jurk en sjaal om is het fijn om daarna weer buiten te komen. We lopen door de drukke straten richting de Grand Bazaar. Overal zijn mensen en we worden regelmatig aangesproken of we een tapijt willen kopen. Nee? Schoenen dan. Nee? Parfum misschien. Erik wordt gezien als Amerikaan, dan als Armeniër en dan als Albanees. De man loopt echt een eind met ons mee maar gelukkig redt de McDonalds ons waar we, heel Amerikaans, ice coffee drinken. Met de koffie komen we een beetje bij van de drukte op straat. Op naar de Grand Bazaar. Als we al dachten dat het tot nu toe druk was, hadden we het echt verkeerd. We lopen de bazaar binnen waarbij iedereen door een detectiepoortje gaat, overal mensen. En overal goud, kruiden en kleding. Wilt u een tapijt? Nee, wij zijn hier op de motor. Oh maar we kunnen verschepen. Geweldig hoe iedereen overal een antwoord op heeft! We komen langs een ijscokraam. Een man tovert ijs op een grote schep, draait met het horentje en schept het ijs er op en er weer af. Een echte show! We nemen twee ijsjes en rekenen af, een heel hoge prijs. Weggetoverd geld. Als Erik later even vraagt bij een ander standje zeggen ze daar dat ze dezelfde prijs vragen terwijl op het bordje wat anders staat. Wat een stad! We kijken naar links en zien het water beneden liggen. Lopen nog een stuk verder, bekijken allerlei gebouwen, straatjes en drinken lekkere koffie op een terrasje. Als we naar 'beneden' willen lopen naar de zee komen we terecht in een wirwar van kleine straatjes op de heuvel. Overal winkeltjes met allerlei kleding, ontzettend veel. Dit deel van de stad is helemaal niet meer toeristisch. Aan wie verkopen al deze mensen deze kleding? We lopen een paar straten in en zien overal 'kargo' staan, bedrijfjes die grote pakketten post (kleding, verkoopwaar) bezorgen op de heuvels bij al deze winkels, met scooters, met kleine wagentjes. Links, rechts, weer links, naar beneden, rechts, links. Eindelijk komen we terecht bij het water. Er is een haven en het lijkt niet de bedoeling dat wij er zijn. We komen bij een plek waar alleen vissers zitten maar we kunnen er ook even zitten en wat drinken. Vanaf hier hebben we prachtig uitzicht op de zee en zien we aan de overkant het Aziatische deel. Even uitzoeken hoe we daar kunnen komen.