Cherven Bryag Bulgaria 37°

Na een harde nacht, qua matras, staat ons een onverwachte dag te wachten. Een dag vol verrassingen. Na vertrek bij ons hotel haalden we boodschappen bij de Lidl en reden we naar een tankstation. We hadden in Roemenië al eerder tankstations gezien met een grote bloem die hoog over de straat hing. Deze valt op door het luxe uiterlijk naast alle kleine pompjes met schimmige betaalautomaten en rubber verspochtende benzineslangen. Tot onze verrassing was er niet alleen goede benzine (E5) maar ook een terras met goede koffie! Daar waren we gister de hele dag naar op zoek geweest. We begonnen de dag dus met lekkere koffie. Altijd fijn. We hebben besloten om wat verder te rijden dan eerder gepland want de wegen in Roemenië zijn heerlijk en met dit weer is rijden sowieso het fijnst, door de wind. Zo maakten we etappes van 110 km omdat het zo lekker reed. Onderweg stond plotseling alles stil. We zagen een ambulance langs rijden en daarna ook een helikopter. We denken dat het komt door al het snelle inhalen. Er was een groot ongeluk gebeurd, we hadden er echt een naar gevoel over. De inzitten stonden in de berm van de schrik te bekomen. Inmiddels hebben we geleerd dat er bij de kerk altijd een bankje in de schaduw is. Ook vandaag. Na 220 km hebben we een lekker uitgebreide pauze gehouden. Toen Erik in de supermarkt naar het toilet vroeg, werd er gezegd 'No, go to the park.' Dus ja, Erik liep door het park maar er was geen toilet. Gelukkig is Erik heel creatief. Het laatste deel leek alles heel lekker te gaan. Het leek erop dat we al tegen half zes in ons hotel in Bulgarije aan zouden komen. Totdat we bij de grens kwamen. Eerst werden we gecontroleerd door de Roemeense douane. Voor het eerst ging het niet alleen om ons maar ook om de motoren. Alles goed dus we mochten verder over een weg die in vijftig jaar niet onderhouden was. Grote betonnen platen met gevaarlijke gaten erin. Een grote tegenstelling met de goede weg in Roemenië. De weg eindige in het water. We moesten met een veerboot. Dat wisten we op zich wel maar er stond helemaal niks, geen informatie, heen betaal loket, geen toilet en geen ijscotent. Niks. We kwamen om 16.45 uur aan en er stonden toen nog drie autos en een vrachtwagen. We ontdekten op internet dat deze boot om de twee uur vaart, daarbij stond dat die om 17.00 uur zou vertrekken maar het was inmiddels al 17.30 uur. Van 16.45 tot 18.15 uur stonden we te wachten in de enige schaduw onder een boom, toen we opeens iets zagen bewegen aan de overkant. Van een afstand konden we het niet zien maar het bleek een soort half plat vrachtschip dat gebruikt werd als veerboot. Het stond helemaal vol vrachtwagens. En inderdaad, het kwam onze kant op. Rond zeven uur stonden we op de boot en waren we binnen een kwartier toch aan de overkant. Inmiddels hadden we dus meer dan twee uur staan wachten en was ons water op, ook de benzine was na die lange rit bijna op. Toen we in Bulgarije aankwamen betaalden we de veerboot, werd alles gecontroleerd door de douane en mochten we verder. Nog 60 km naar het hotel en gelukkig lag de stad Knezha nog op de route. Daar konden we eindelijk tanken en kocht Erik Cola Zero voor Nadieh. Het bleek Cherry Coke te zijn maar ja, hoe kan je dat nou lezen. Heerlijk was het om even te kunnen tanken en lekker wat te drinken! Gelukkig hadden we ons hotel vanmiddag bij het kerkje al geboekt. En ook in Bulgarije is het zo dat hotels goedkoop zijn en campings niet te vinden. Inmiddels zijn we aangekomen en konden we zelfs nog heerlijk vers gemaakt eten bij het hotel met een lekker alcoholvrij biertje. En... Morgen zit ook het ontbijt inbegrepen! Dat de kamer heel simpel is maakt ons niets uit. De bedden zijn zacht, de douche is schoon en het eten uit de keuken is heerlijk. Wat een luxe!